Pracownik powinien charakteryzować się takimi cechami jak punktualność, rzetelność, odpowiedzialność oraz kompetentność. W niektórych profesjach bywa tak, że przepisy ciągle ulegają zmianom, co wymaga ciągłego dokształcania się, stąd zasadne jest wysyłanie pracowników na kursy czy szkolenia. Przedsiębiorcy, chcący utrzymywać właściwy poziom swych usług chętnie korzystają z tych form uzupełniania wiedzy wśród osób zatrudnionych w swojej firmie. W takim przypadku warto znać zasady rozliczania kosztów kształcenia pracowników.
Koszty z perspektywy pracodawcy
By móc wpisać inwestycje na szkolenie do kosztów uzyskania przychodów trzeba podporządkować się podstawowym warunkom. Po pierwsze, wydatek musi być powiązany ze zdobyciem przychodu lub zabezpieczeniem lub utrzymaniem jego źródła. Drugi wyklucza te koszty wskazane w art. 23 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem zgodnie z Kodeksem prasy koszty kształcenia pracownika są podporządkowane powyższym warunkom. Jak podaje art. 103 podnoszeniem kwalifikacji pracownika jest uzupełnienie jego wiedzy zgodnie z wymogiem pracodawcy lub jego zgodą na to. Pracownik wówczas może otrzymać dodatkowe świadczenia, związane z ze szkoleniem, takie jak dojazd, zakwaterowanie czy materiały naukowe. Gdy szkolenie to będzie miało wpływ na podniesienie się zysków firmy lub wykonywanie poleconych zadań to jak najbardziej może zostać wpisane w koszty firmowe. Nie ma dokładnie sprecyzowanych kursów i szkoleń, uzasadnienie należy po stronie pracodawcy, by dowieść, że jest one niezbędne dla dalszego funkcjonowania swojej działalności.
Zdobywanie kwalifikacji z perspektywy pracownika
Przychód jaki uzyska pracodawca za udział w szkoleniu pracownika nie podlega opodatkowaniu, jest to jasno określone w Ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak ustawa odnosi się wyłącznie do wartości danego szkolenia. Nie mówi ono o wypłacie za okres urlopu szkoleniowego. Takie wydatki są przychodem pracowniczym ze stosunku pracy i podlegają one opodatkowaniu.
